سلام، صبحتون به خیر. قبول باشه ان شاءالله.

دیروز تا حالا جهرمم. خداییش هوای اینجا مخصوصا دیروز خیلی گرم بود. ان شاءالله امروز خنک تر بشه. چه تمام گرمایی که در طول کل ماه رمضون اونجا کشیدیم چه همین دیروز جهرم!

دیشب بعد از افطاری که در باغ یکی از بچه ها دعوت بودم، با سرعت خودم را به تنها بهانه و یا بهتره بگم بزرگترین بهانه جهرم اومدنم رسوندم. مجلس سخنرانی استاد عزیزم حاج آقای دژکام، بزرگترین بهانه من برای اومدن این چند روز بود. دیشب از شنیدن صدای حاج آقا و لبخندهایی که میزد خیلی لذت بردم.

بعدش چندجا کار داشتم و وقتی آخر شب برای گرفتن سحری رفتم پیش مادرم، تا رفتم خونه حدود ساعت یک شده بود. همین جور که رانندگی میکردم، به آیاتی فکر میکردم که امروز خونده بودم. حاصل این فکر را در چند خط خلاصه میکنم:

قرآنی که سرتاسر رحمت و هدایت است و برای ابد الدهر انسان و جهان نازل شده است «ذلِکَ الْکِتابُ لا رَیْبَ فِیهِ هُدىً لِلْمُتَّقِینَ‏»[1] آن کتاب (با عظمت که) در (حقّانیت) آن هیچ تردیدى راه ندارد، راهنماى پرهیزگاران است‏، اما گاهی برای عده ای سبب کور شدن و ضلالت و گمراهی است.قرآن همانند خورشید بر همه مى‏تابد، ولى تنها کسانى از آن بهره مى‏برند که فطرتِ پاک داشته و در برابر حقّ خاضع باشند؛ «هُدىً لِلْمُتَّقِینَ» همچنان که نور خورشید، تنها از شیشه‏ى تمیز عبور مى‏کند، نه از خشت وگِل. لذا فاسقان‏[2]، ظالمان‏[3]، کافران‏[4]، دل‏مردگان‏[5]، مسرفان و تکذیب کنندگان‏[6] از هدایت قرآن بهره‏مند نمى‏شوند.

همانطور که از آیات نورانی مذکور استفاده می شود، قرآن همچون خورشیدی است که اگر کسی بقصد مبارزه و لجاجت با آن، چشم و نگاهش را به آن بدوزد و فطرت پاکش را با فسق و ظلم و کفر و دل مردگی و اسراف و کذب و تکذیب آلوده نماید، نابینا خواهد شد. نابینایی که ریشه در ناپاکی انسان دارد. این است معنای«باعث» نابینایی شدن انسان توسط آیات نورانی الهی.

خدا نکنه کور زندگی کنیم. خدا نکنه کور محشور بشیم. خدا نکنه سبب کوری دیگران بشیم. خدا نکنه کسی جرات بکنه درباره کوردلی ما برنامه بریزه.

التماس دعا / یازهرا